Binnen relaties is ‘bindingsangst’ en veelvoorkomend begrip. Veel mensen ervaren het wel eens in meer of mindere mate: de angst om je volledig te binden aan iemand. Vaak ervaren we dit omdat we bang zijn uiteindelijk gekwetst of afgewezen te worden. In een (intieme) relatie stappen blijft natuurlijk een kwetsbaar iets. Maar wanneer spreken we echt van bindingsangst? En wat kan je ertegen doen om ervoor te zorgen dat jij zo fijn en vrij mogelijk kan genieten van jouw relatie?
Wat is bindingsangst?
Mensen met duidelijke bindingsangst hebben moeite om zich bloot te geven aan anderen en daardoor een langdurige relatie aan te gaan. Voor hen is het eng zich aan iemand te binden, uit angst dat die ander hem of haar uiteindelijk gaat kwetsen of afwijzen.
bindingsangst:zelfst.naamw. (m)Angst om een bepaalde verbintenis, meestal een serieuze liefdesrelatie, of een andere verantwoordelijkheid aan te gaan of zich daarin vast te leggen.
Bindingsangst en de rol van hechting
Bindingsangst kan verschillende oorzaken hebben, al zien we meestal dat het zijn oorsprong vindt in de (vroege) kindertijd. Zo heeft het vaak te maken met de manier waarop we als baby of jong kind zijn gaan hechten aan onze ouders. Hechting zegt iets over de mate waarin we als kind werden voorzien in onze behoeften en gevoelens. Als baby zijn we nog volledig overgeleverd aan de (liefdevolle) zorg van onze verzorgers of ouders. Naarmate we ouder worden leren zij ons steeds meer vaardigheden en vertrouwen in onszelf aan om in sommige gevallen ook terug te kunnen vallen op onszelf. Een gezonde, veilige hechting betekent op volwassen leeftijd dus dat we geleerd hebben voldoende op anderen, onze omgeving én op onszelf te bouwen wanneer de nood daartoe is.
“Hoe jouw ouders de hechting met jou zijn aangegaan, vormt de basis van hoe jij zelf als volwassene je kan binden aan anderen.”
Naast veilige hechting, bestaat er ook zoiets als onveilige hechting. Mensen die onveilig gehecht zijn kunnen als kind bijvoorbeeld niet altijd voorzien zijn in hun behoeften. Misschien waren de ouders niet altijd aanwezig, of waren ze gemeen of gewelddadig. Andere ouders zijn misschien juist té aanwezig, waardoor je als kind gaat ‘leren’ dat je anderen altijd nodig hebt om de wereld aan te kunnen. Hoe jouw verzorgers of ouders de hechting met jou zijn aangegaan, vormt de basis van jouw eigen hechtingsstijl en de manier waarop jij je als volwassene kan hechten of binden aan anderen.
Bindingsangst en jouw levensloop
Naast hechting kunnen ook gebeurtenissen in jouw leven bijdragen aan het ontwikkeling van bindingsangst. Denk hierbij aan nare ervaringen, zoals pesten of het verlies van belangrijke mensen in jouw leven. Deze ervaringen kunnen ervoor zorgen dat jij de wereld gaat zien als een plek waarin mensen in jouw omgeving je zullen verlaten of kwetsen. Om jezelf hiertegen te beschermen, houd je hen op afstand. Zo kunnen ze jou immers niet raken.
“Naast hechting kunnen nare gebeurtenissen ertoe leiden dat jij de wereld gaat zien als een plek waar anderen jou zullen kwetsen of verlaten.”
Hechting en relaties
De manier van hechten en ervaringen in onze jeugd vormen de basis van hoe we als volwassenen relaties aangaan. Onveilig gehechte mensen zullen onbewust op zoek gaan naar onveilige relaties. Bijvoorbeeld verliefd worden op mensen die gemeen, onbereikbaar of niet loyaal zullen zijn. Mensen met bindingsangst hebben vanuit hun jeugd onvoldoende geleerd dat hun gevoelens er mogen zijn. Je neemt daardoor minder snel je eigen gevoelens serieus. In relaties zal je daarom afstand houden, je hebt moeite met volledig jezelf zijn en je zal jezelf minder gauw uiten.
Hoe herken je bindingsangst?
Niet iedereen zal direct van zichzelf herkennen dat ze te maken hebben met bindingsangst. Sommigen denken dat ze zichzelf niet hoeven zijn in relaties, anderen genieten juist erg van de vrijheid die ze voor zichzelf creëren. Toch kan je bindingsangst aan verschillende dingen herkennen:
- Moeite hebben een langdurige verbinding met anderen aan te gaan
- Moeite met intiem zijn
- Lastig vinden anderen te vertrouwen
- Angst dat een ander jou gaat kwetsen of bij je weggaat
- Kritisch zijn naar anderen
- Je partner op afstand houden, bijvoorbeeld door veel alleen te beslissen of te ondernemen
- Neiging tot flirten of vreemdgaan tijdens je relatie
- Weinig verbinding voelen met je partner
- Geen langetermijnvisie hebben of twijfelen over je relatie
Dit kan je ertegen doen!
Voordat je iets aan je bindingsangst kan doen, is het belangrijk goed bij jezelf na te gaan waar de angst vandaan komt. Inzicht in je eigen ontwikkeling is van essentieel belang. Jij bent immers de enige die je eigen patronen kan doorbreken. Dit leidt er ook toe dat je kan nadenken over wat jouw aandeel is in relaties of het stuklopen van relaties. Houd jij de boot af? Laat je je partner te weinig toe? Op wat voor type personen val je? Sta stil bij wat je hier echt bij voelt.
“Door iets uit de weg te gaan of te vermijden, zullen we onbedoeld onze angsten alleen maar in stand houden.”
Durf vervolgens patronen te doorbreken. Bijvoorbeeld door hoge standaarden te laten varen. Onderga je angsten en ontdek dat datgene waar jij zo bang voor bent wellicht helemaal niet uitkomt. Door iets uit de weg te gaan of te vermijden, zullen we onbedoeld onze angsten alleen maar in stand houden. Wees daarnaast ook lief voor jezelf: jij bent het waard om geliefd te worden. Niet alleen door jezelf, maar ook door een partner of goede vriend(in).
Blijf je problemen ervaren op het gebied van relaties en de verbinding aangaan? Dan kan het prettig zijn om hier met een professional zoals een psycholoog over te praten. Hij of zij zal met jou bekijken waar patronen vandaan komen en wat nodig is om deze patronen te doorbreken. Raadpleeg je huisarts voor een verwijzing.
Heb jij wel eens iets meegemaakt of gevoeld als bindingsangst? Bij jezelf of bij je partner? Wij zijn benieuwd!
1 reactie
Heel herkenbaar, helaas mee gemaakt.
Maar ex ziet het zelf niet, dus lastig om daar een relatie mee te hebben