Jetta en Jim komen op uitnodiging van Cassi aan in Chateau Excentrique, een bijzondere en vooral luxueuze locatie waar seksueel genot hoog in het vaandel staat. ‘Cirque du Excentrique’ is het derde deel in de 5-delige erotische verhalenreeks geschreven door Lidnaë.
Deel 1 en 2 nog niet gelezen? Lees ze hier:
Geen zin om te lezen? ‘Een hoge prijs voor het paradijs – deel 3’ is hieronder ook te beluisteren als audioverhaal!
Cirque du Excentrique
Net als de optredens meer van hetzelfde beginnen te lijken, staat Monseigneur op. Met zijn Egyptische masker is hij net een echte farao die zijn volk gaat toespreken.
‘Er zijn mensen die zeggen dat ik veel vraag. En dat is misschien ook zo. Maar ik geef ook veel. Daarom wil ik vandaag iemand een plezier cadeau doen. Een diepgewortelde fantasie wil ik uit laten komen.’ Een spot gaat aan. Verschrikt kijkt een van de dames in een huishoudsteruniform in het rond. In het midden komt een troon zonder armleuningen uit het plafond zakken, met daarin Bull.
‘Wilde iemand misschien een handoplegging doen?’ schalt Monseigneur naar de andere kant van de zaal. De huishoudster staat een seconde roerloos maar knikt dan gretig. Op een enkele lichtbundel die vanaf boven schuin op de troon schijnt, wordt het donker in de zaal. Een naakte vrouw, waarschijnlijk de huishoudster die een ‘handoplegging’ gaat doen, stapt naderbij. Een blonde paardenstaart staat fier omhoog van tussen de zwarte windsels die haar hoofd bedekken. Schijnbaar kan ze wel zien, want ze stapt doelbewust vooruit.
Met één hand tilt Bull haar onder haar billen op en brengt die hand naar zijn kin. Publiekelijk, voor iedereen te zien, wordt de vrouw gebeft door de grote man in zijn troon. Eerst zit ze nog rechtop, maar als de opwinding meer en meer bezit van haar neemt, vouwt ze haar benen om de rugleuning en laat zich achterover zakken. Haar staart schommelt ritmisch heen en weer. De troon begint zachtjes rondjes te draaien. Het masker van Bull wipt enigszins op en neer als zijn likken en kussen wilder wordt. Met uitgestrekte armen draait de vrouw achteroverleunend rondjes terwijl ze gebeft wordt. De tepels van haar kleine borstjes staan hard overeind. Ik voel me vochtig worden bij deze ronduit geile aanblik.
‘Wil ik ook’, hijg ik in Jims oor.
Zijn antwoord kan ik niet verstaan, ik ben al weer gefixeerd op de vrouw die zo te zien intens tot een hoogtepunt komt. Met een galantheid die ik nooit achter de grote man zou zoeken, neemt hij haar op schoot. Samen verdwijnen ze uit het zicht als de troon opgetakeld wordt. Daarmee is ook de avond ten einde. We mogen gerust nog heel lang blijven zitten maar veruit de meesten gaan weg. Alleen het stel tegenover ons is er nog. Het tapijt prikkelt zachtjes onder mijn voeten als Jim en ik teruglopen naar onze kamer. Als een echte heer draagt hij alleen mijn schoenen, niet ook mij…
Mijn gedachten dwalen af naar hoe deze dag begon…
Achter ons vertrekt de futuristische trein, Jims chagrijnige houding met zich meenemend. Mannen zullen nooit de waarde van vrouwelijke intuïtie inzien. Boos dat ie was toen ik op de uitnodiging van Cassi in wilde gaan!
‘Eerst was jij zo boos en nu dit’, wierp hij me toe. Een volle dag duurde het voor hij zich gewonnen gaf. Ook dat wist mijn intuïtie van tevoren. De blokhut hebben we contant nog drie weken vooruit betaald, het zal minstens enkele dagen duren voor iemand weet dat we weg zijn.
‘Bull weet waar hij zijn moet’, antwoordt Cassi op mijn onuitgesproken vraag. Zo’n drie kwartier geleden stond mijn Cassi ons al op te wachten op het perron. Een grote kerel in blauw maatpak dat knelde om zijn spieren bracht ons het laatste stuk van onze reis in een grote pick-up truck. Onbewogen staat de man die Bull genoemd wordt in de regen de deur voor ons open te houden. Cassi rent met ons het bordes op. Twee van rijkelijk houtsnijwerk versierde deuren zijn nagenoeg droog gebleven onder het marmeren afdak. Piepend gaat een van de deuren open.
In de ruime hal worden we vriendelijk ontvangen. Het uniform van de vrouw zou, als het rokje niet zo kort was en het decolleté niet zo diep, voor klassiek door kunnen gaan. En volgens mij droegen huishoudsters vroeger ook geen visnetpanty’s. Maar dat is niet wat me het meest verbaast. Net als bij Bull laat ook de dame haar gezicht niet zien. Was het bij onze chauffeur een zijden kol en een joekel van een zonnebril, de vrouw draagt een zwart kanten masker, achter haar gouden lokken vastgebonden met een lint van zwart satijn. Cassiopeia excuseert zich en verdwijnt achter een kleinere deur. Gevaarlijk wiegend op haar hoge hakken, zo te zien Louboutins, gaat zo ons voor een lange gang door. Dikke kaarsen kunnen het donker slechts verlichten tot halfduister wat de schilderijen iets griezeligs geeft.
‘Cassi heeft een uitgesproken smaak’, merkt Jim op.
‘Dit is niet de inrichting van Cassiopeia. Monseigneur heeft alles zelf ingericht. Het is tenslotte zijn Chateau.’
‘Wie?’ flap ik er brutaal uit als antwoord op de openbaring van de vrouw.
‘Jullie zullen Monseigneur weldra ontmoeten’, laat de vrouw ons in het ongewisse, terwijl ze ons een kamer binnenloodst.
‘Als jullie jezelf geïnstalleerd hebben zal hij jullie welkom heten.’
‘Hoe weet hij wanneer we zover zijn dan?’
‘Monseigneur lijkt misschien soms wat… vreemd, maar hij is wijs en weet veel.’ Geruisloos doet ze de deur achter zich dicht.
Een vreemd gevoel bekruipt me, maar het heet hier niet voor niets Chateau Excentrique. Een nieuwe dame, gekleed in eenzelfde uniform maar dan met een witte leren halsband die door haar decolleté naar beneden loopt, brengt onze koffers, handdoeken, badjassen en een fles champagne met twee glazen als welkom. Onderdanig knikkend loopt ze achteruit de kamer uit.
Gevaarlijk wiegend op haar hoge hakken, zo te zien Louboutins, gaat zo ons voor een lange gang door. Dikke kaarsen kunnen het donker slechts verlichten tot halfduister wat de schilderijen iets griezeligs geeft.
Onze kamer is in een Oud-Engelse stijl ingericht. Visgraatvloer, houten meubels, Chesterfield bank, zelfs de typerende schilderijen van een uniform met hondenkop sieren de muren. Een complete muur wordt gevuld door boekenkasten waarin boeken over de meest uiteenlopende onderwerpen staan: van psychologie tot het maken van champagne tot aan de model T Ford. Jim vindt binnen tien seconden natuurlijk een boek met de titel: “The big book of pussy”. Meewarig schud ik mijn hoofd.
Het kost Jim en mij wel twintig minuten om alle pracht en praal in ons op te nemen. Een luxueuze badkamer van roze en zwart marmer die een gemiddelde spa jaloers maakt, een kledingkast zó vol met kleding, lingerie, schoenen, accessoires en hoeden dat ik drie weken niet zou moeten wassen. De kast van Jim is aanzienlijk kleiner. Dat hoort ook zo.
Terwijl ik me sta te verkneukelen wordt er geklopt. Na Jims roep komt een man in een lange zijden rode badjas afgezet met gouden stiksels binnen.
‘Is er dan niemand die hier zijn gezicht laat zien?’ roept Jim verbaasd over het Egyptische masker van de man.
‘Cassiopeia kiest ervoor haar gelaat te tonen. De rest verblijft liever in de anonimiteit inderdaad.’
‘Iedereen is hier uit vrije wil en kan gaan wanneer hij of zij daarvoor kiest’, reageert de man op mijn opgetrokken wenkbrauwen.
‘Dan heb je vast flink wat verloop.’ Jim, één brok tact.
‘Onze maskers zijn er voor onze bescherming, niet voor mij om hen te gijzelen.’ Als de man al van zijn stuk gebracht is weet hij het goed te verbergen.
‘Geef mij de kans dit te bewijzen en vereer mij vanavond met jullie aanwezigheid tijdens de welkomstborrel.’
Als we beloofd hebben op zijn uitnodiging in te gaan laat de man ons alleen.
Heb je genoten van ons laatste avontuur? Wij bij EasyToys geloven dat een goed verhaal meer is dan alleen woorden op papier; het is een uitnodiging om je eigen fantasieën te verkennen. Daarom hebben we iets speciaals voor jou…
-
Klassieke Tepelklemmen Met KettingEasytoys Fetish Collection
€ 19.99€ 11.99 -
Vibrerende Cockring Met Genopte ClitorisstimulatorEasyToys Online Only
€ 9.99€ 7.99
Terwijl ik de donkere hal van Chateau Excentrique binnenloop, begint de anticipatie in me op te bouwen. Mijn fantasie slaat op hol bij het idee van een luxe vibrerende cockring die niet alleen mijn avond spannender zou maken, maar ook die van Jim. Tegelijkertijd flitst de gedachte aan sensuele tepelklemmen door mijn hoofd, perfect voor een stout spel onder de wakende ogen van Monseigneur.
Ruim een half uur sta ik onder de heerlijk warme cascade. Het voelt goddelijk om al het zand, zweet en vuil uit mijn haar en poriën te wassen. De douchegel en shampoo zijn niet alleen een genot voor de huid, maar ook voor neus. Heerlijke aroma’s van tijm en rozemarijn waaien uit door de badkamer. En ik heb nog iets anders gevonden. Netjes in een laatje lag een gouden Satisfyer zomaar op mij te wachten. Dit apparaatje mag met recht het vluggertje voor vrouwen genoemd worden, denk ik als ik met mijn benen wijd zittend het gelukzalige gevoel van een orgasme laat uitrazen.
Jim moet ook nog douchen, dus ik moet afscheid nemen van het heerlijke water. Maar ik beloof het dat ik terugkom.
Netjes in een laatje lag een gouden Satisfyer zomaar op mij te wachten. Dit apparaatje mag met recht het vluggertje voor vrouwen genoemd worden, denk ik als ik met mijn benen wijd zittend het gelukzalige gevoel van een orgasme laat uitrazen.
Wat Cassi haar bedoeling was toen ze onze kleding bracht weet ik niet, maar Jim was er gezegend mee. De roze latex jurk spande om me heen als een tweede huid. Voor ik het wist lag ik op mijn buik over de leuning van de bank, het rokje op mijn onderrug, string op de enkels, in een ijzeren greep van Jims handen. Hard in me stotend werd ik genomen. Het geklop op de deur hadden we genegeerd. Het was geen vluggertje, Jim ging heerlijk lang door. In en uit me. Lange, harde halen. Pas toen hij, tijdelijk van zijn krachten beroofd, uit me gleed had ik door dat hij gekomen was. Ik voelde niks van hem in me, of op me. Een condoom, handig nagedacht van hem. Scheelt toch weer wat opruimen. Jim was zich nog aan het aankleden of er werd al weer geklopt. Mijn jurkje terug op zijn plaats trekkend, en dat valt niet mee met latex, opende ik de deur. Twee maskers werden gebracht. Voor het welkom deze avond wilde Monseigneur graag iedereen anoniem hebben.
In de grote zaal die de woonkamer genoemd werd zaten we aan een ovale tafel, verscholen in het halfduister op een bank met leuning ver boven ons hoofd. De andere tafeltjes waren al even slecht te zien door het karige licht. Alleen de vijver die als een gracht de dansvloer in het midden omwikkelde was verlicht. Gepositioneerd achter een zoete cocktail in een hoog smal glas wachtten we rustig af wat ging komen.
Vanuit de grond kwam een plateau met wel twintig mannen en vrouwen naar boven. De gebruinde lijven waren versierd met goud: hun masker was goudkleurig, in hun haren zat gouddraad, sieraden en piercings die ze droegen waren van goud, goudverf zat over hun lichamen geschilderd, en allen droegen ze goudkleurige strings en hipsters.
‘Die hebben wel een onderbroek aan.’ Jim proest zijn cocktail bijna over zijn prachtige paarse pak. Zijn hand glijdt onder mijn rokje en vind daar inderdaad niets wat op ondergoed lijkt. Nooit gedacht dat ik dit zou durven. Maar het voelde spannend en opwindend tegelijk zonder ondergoed, en we zaten veilig in de schaduw. En nu de mannen en vrouwen in het midden begonnen waren aan een zeer langzame dans, keek er niemand meer naar mij om. Man of vrouw, het maakte voor de groep in het midden niet uit. Alles verstrengelde zich door elkaar. Er werd gekust, gestreeld, gevoeld en zachtjes geknepen. Maar iedereen hield zijn of haar kruis bedekt, zelfs de borsten van de dames bleven verstoken van aanzicht. Het was een orgie, maar heel soft allemaal. En juist daarom knetterde de lucht eromheen van opwinding. De kunstenaars, anders kan ik ze niet noemen, kregen ondersteuning van gekleurde watereffecten. Roze, blauw en groen schoten waterstraaltjes met sierlijke bogen in het rond.
Zijn hand glijdt onder mijn rokje en vind daar inderdaad niets wat op ondergoed lijkt. Nooit gedacht dat ik dit zou durven. Maar het voelde spannend en opwindend tegelijk zonder ondergoed, en we zaten veilig in de schaduw.
Als de muziek vertraagt, zakt de dansvloer langzaam weg de vloer in. Gebiologeerd als ik was, heb ik niet eens gemerkt dat Jim zijn hand teruggetrokken heeft.
Monseigneur weet wel hoe hij een entree moet maken. Geflankeerd door Bull en Cassiopeia die elk een fakkel dragen, schrijdt hij de zaal binnen. De sleep van zijn zijden jas is wel twee meter lang. Cassi komt vlak langs onze tafel gelopen. Snel vouw ik in het fakkellicht mijn benen over elkaar. Ik heb dan wel een masker op, maar ik hoef niet per se aan iets anders herkend te worden. Opwinding en misschien wel lust vlamt in me op als ik Cassi zie in de rode body die haar benen in al hun glorie laat uitkomen, de smal uitgesneden voorkant accentueert de rest van haar atletische lichaam al net zo sensueel. Voor het eerst zien we haar nu met een masker op. Bull draagt een masker naar zijn naam. Een zilveren stierenkop tot net over zijn neus en een witte leren broek is alles wat de grote man draagt. Zijn spieren glimmen in het flikkerende licht. Alle aandacht naar zich toetrekkend loopt Monseigneur een ronde langs elke tafel.
Ik verstijf. In een boetiek in Praag heb ik een lange gele jurk gekocht. Deze zou afgeleverd worden bij het hotel, maar door ons haastige vertrek heb ik dit gemist. Diezelfde jurk wordt nu gedragen door de vrouw recht tegenover me. Jim is zich van geen kwaad bewust en staart nog steeds ongegeneerd naar Cassi in haar sexy body. Net als ik hem deelgenoot wil maken van mijn zorgen, neemt Monseigneur plaats achter zijn tafel. Cassi en Bull zitten aan weerszijden.
‘Geachte gasten’, klinkt zijn stem duidelijk zonder opdringerig te zijn uit kleine speakers achter ons.
‘Mag ik jullie allen welkom heten op deze avond vol verrassingen en vermaak. En wat zijn we goed begonnen met zo’n sensuele groepsdans. Drink, eet, geniet en leef!’
Twijfel welt in me op. Was het echt dezelfde jurk? Zoveel licht was er natuurlijk ook weer niet. En bovendien was het ook weer niet zo’n exclusief merk. Of praat ik mezelf nu iets aan? Een man, naar ik aanneem een ober, tikt zachtjes op mijn schouder en onderbreekt daarmee mijn overpeinzingen. De gespierde man draagt alleen een leren broek. Ook weer een masker.
Is er dan niemand hier die zijn gezicht laat zien?
Zwijgend schuift hij een kleine tablet op tafel en gaat op gepaste afstand staan met zijn armen op zijn rug. Nieuwsgierig blader ik door de opties die aangeboden worden terwijl twee tengere vrouwen aan een langzame striptease beginnen. Jim is een en al oog. Niet alleen hapjes en drankjes voor nu behoren tot de mogelijkheden. Mochten we op de kamer nog wat wensen dan is dat allemaal in de tablet te vinden. Van dingen zoals extra beddengoed tot ontbijt tot seksspeeltjes, rollenspeloutfits zoals verpleegsterpakjes, politie-uniformen, het is er allemaal. Als ik net de bdsm-afdeling bekeken heb en me verbaas over het feit dat sommige personeelsleden ook extra opties bieden, begint Jim te applaudisseren. De stripsters in het midden zijn helemaal naakt en overgieten elkaar met kaarsvet. De opwinding in Jims broek blijft met de volgende optredens onverminderd aanwezig.
Mochten we op de kamer nog wat wensen dan is dat allemaal in de tablet te vinden. Van dingen zoals extra beddengoed tot ontbijt tot seksspeeltjes, rollenspeloutfits zoals verpleegsterpakjes, politie-uniformen, het is er allemaal.
Als ik tussen de shows en cocktails lekker aan het winkelen ben in de tablet, komt Monseigneur aan onze tafel. Zijn lange gouden gewaad heeft hij achtergelaten. Een groene zijden giletje met een broek in dezelfde kleur hangt goed rond zijn lichaam.
‘En werken al deze mensen nou voor jou?’ Het begin van het gesprek tussen de twee heren heb ik gemist.
‘Zoals ik u al eerder verklaarde, iedereen is hier uit vrije wil.’
‘Maar waarom dan die maskers?’ Mijn aandacht is getrokken, ik zou dat ook weleens willen weten.
‘Stel nou’, begint Monseigneur, ‘dat die mevrouw van zojuist in het dagelijks leven een…’, hij aarzelt even, ‘een politica, een moeder uit het dorp of een dame uit een kerkgemeenschap zou zijn. Hoe groot schat u de kans in dat ze hiermee weg kan komen? Ik begrijp uw vragen, maar geloof mij alsjeblieft als ik zeg dat de maskers voor onze eigen veiligheid zijn.’
Napratend over het laatste optreden, de handoplegging, zoekt Jim voor onze deur de kamersleutel.
Jim weet zeker dat hij hem bij had. Net als ik mijn moppertirade begin dat hij hem verloren zal zijn, gaat de deur van binnenuit open…
Wil je net als Jetta ook eens een Satisfyer proberen? Check de opties hieronder!