Dit is alweer het derde erotische verhaal wat we hebben mogen ontvangen van onze lezer Joris DG. Ben je nog niet bekend met de erotische hardloop verhalen van Joris? Lees dan ook de vorige delen Haasje en Vogels. Heel veel leesplezier met ‘Panters’.
Panters
Door een naderende deadline op het werk zijn overuren de voorbije dagen eerder regel dan uitzondering. Hierdoor ben ik er gisteren, maandag, niet toe gekomen om mijn wekelijkse loopsessie te respecteren. Maar uitstel is geen afstel. Ik heb er vandaag alles aan gedaan om tijdig te kunnen stoppen, en hier sta ik nu op de parkeerplaats, klaar om te vertrekken. Afgaande op het aantal auto’s op de parkeerplek, blijkt de dinsdag een nóg populairdere avond om te lopen dan de maandag. Als op automatische piloot start ik mijn wekelijkse rondjes in het bos. Ik geef mijn ogen de kost. Korte shortjes, mini looprokjes, vrolijk wippende borsten. Man, wat ben ik blij dat het vandaag een warme zomerdag is.
Ik geef mijn ogen de kost. Korte shortjes, mini looprokjes, vrolijk wippende borsten. Man, wat ben ik blij dat het vandaag een warme zomerdag is.
Ik merk dat er over het traject heen verschillende vrouwen lopen met een roze topje waarop “pink panters” staat. De leeftijd van deze reuzepoezen varieert tussen de 20 en 65 voor zover ik kan zien. De ene lopen met een paar voorop aan een strak tempo, andere joggen achterop terwijl hun mond geen minuut stil staat. Sommigen knikken vriendelijk hallo als we elkaar kruisen, iets wat wel meer gebeurt onder lopers. Ik schat dat de groep in totaal uit een dertigtal personen bestaat en ondertussen verdeeld is een kleinere groepjes, verspreid over een halve kilometer. Een groepje van vier kalende vrouwen passeert me. Even later nog een. Dan weer een van twee.
Maar… wacht eens, die komt me niet onbekend voor. Ik draai mijn hoofd om. Blijkbaar heeft ze me ook herkend, want ook zij kijkt achterom. Kim? vraag ik verwonderd. Het is inderdaad haar. Ik draai me 180 graden en loop naar haar toe. Zij en haar vriendin vertragen de pas totdat ik bij hen ben. “Ik dacht de maandag je vaste loopavond was”, zei ze met een knipoog. “Normaal wel,” antwoord ik, “maar door de drukte op het werk kon ik gisteren niet. Hoe gaat het met je?”. “Goed, lopen geeft me een goed gevoel (knipoog).” Haar vriendin is mengt zich in het gesprek. “Hey, ik ben Julie. Jullie kennen elkaar al?, ” vraagt ze. “We zijn elkaar eens… euh … tegen het lijf gelopen tijdens…, ” zeg Kim. “Een vogelexcursie,” floep ik er snel tussen. Julie zet een verwonderde blik op “Ik wist niet dat jij een vogelkenner was,” zegt ze minachtend.
Ik geef mijn ogen de kost. Korte shortjes, mini looprokjes, vrolijk wippende borsten. Man, wat ben ik blij dat het vandaag een warme zomerdag is.
Heb je genoten van ons laatste avontuur? Wij bij EasyToys geloven dat een goed verhaal meer is dan alleen woorden op papier; het is een uitnodiging om je eigen fantasieën te verkennen. Daarom hebben we iets speciaals voor jou…
Terwijl ze de ongekende flora en fauna verkennen, vinden ze een zachte, veelzijdige bondagetouw dat hen uitnodigt om hun grenzen te verkennen…
Kim is haar snel van antwoord: “Ik heb al altijd interesse gehad in alles wat met de pure natuur te maken heeft. Maar zoveel ken ik er nog niet van.” Ze went zich in mijn richting en gaat door “Maar jij daarentegen bent wel een ervaren vogelaar heb ik gemerkt.” Dubbelzinnig. Dit vind ik wel leuk. Ik doe mee op het zelfde elan: “Zo’n expert ben ik nu ook weer niet, maar ik ben er wel graag mee bezig. Oefening baart kunst, nietwaar?” Mijn boodschap is goed aangekomen, want Kim’s antwoord is niet mis te verstaan: “We moeten anders nog eens afspreken om samen vogels te gaan spotten. Ik denk dat ik nog veel van je kan leren. Als ik me niet vergis komt trouwens de periode van de trekvogels eraan.” Haar vriendin heeft de dubbelzinnigheid van ons gesprek niet door. Ik doe er nog een schepje bovenop en verzin een nieuwe vogelsoort. “Ik heb gehoord dat hier in dit bos het ‘likbekje’ een nest heeft. Misschien moeten we die eens gaan opzoeken?” Er verschijnen pretlichtjes in haar ogen.
“Ik heb gehoord dat hier in dit bos het ‘likbekje’ een nest heeft. Misschien moeten we die eens gaan opzoeken?”
“Klinkt euh ‘interessant’, die wil ik wel eens tegen het lijf lopen. Nu ik eraan denk, het ‘vlugge wipstaartje’ is hier vorige week blijkbaar gespot vanuit de vogelhut. Die zou ik zeker ook wel eens willen zien.” Julie zet een argwanende blik op. Ik vermoed dat er in de verte een belletje bij haar gaat rinkelen. “Likbekje? Vlugge wipstaartje? Daar heb ik nu nog nooit van gehoord. Waar haal je die namen vandaan?,” vraagt ze. “Uit de vogelliteratuur, ” antwoord Kim lachend. “En daar staan altijd zeer mooie foto’s bij,” voeg ik eraan toe, “maar ik heb er jammer genoeg zelf nog geen van kunnen maken.” “Ik wel hoor,” zegt Kim, “ik wil er je anders wel eens een paar doorsturen.” “Graag, ik heb trouwens nog een mooie fotoreeks liggen van de lange lepelaar.” Julie vertrouwt het niet meer. “Jullie zijn mij in de maling aan het nemen, he. Ik denk dat ik bij Greet zal aansluiten.” Ze versnelt haar pas en een twintigtal seconden later sluit ze aan bij het groepje voor ons.
“Nouja, die kon er niet echt om lachen, ” zeg ik tegen Kim. “Tja, ik denk dat Julie ons wel door heeft. Ze heeft al lang geen vriendje meer gehad. Ik begrijp dat wel.” We lopen met z’n tweeën verder, en met elke stap die we zetten neemt de seksuele spanning tussen ons toe, en dit begint zijn effect te hebben in mijn loopbroek. Ook de blos die Kim op haar wangen heeft, is niet enkel van de inspanning van het lopen. “Het likbekje… hoe kom je er bij? Maar die wil wel eens ontmoeten.,” grapt ze.
We lopen met z’n tweeën verder, en met elke stap die we zetten neemt de seksuele spanning tussen ons toe
– “Jij bent anders ook wel creatief met je wipstaartje. Trouwens, waar kan ik dat vogeltje hier spotten?”
– “Ik denk niet dat we die hier zullen vinden, met al die lopers in de buurt. Het wipstaartje zit liever in de struiken, ver weg van mogelijke ooggetuigen.”
– “Dan moeten we misschien maar eens een ommetje lopen, ik heb echt wel zin om… het wipstaartje te zien”
– “Ik ook, maar ik kan geen argwaan wekken bij mijn vriendinnen. Als we hier met z”n tweetjes van het pad afwijken, en dan veel te laat terugkomen…”
– “Dan zullen we het ‘vlugge’ wipstaartje zijn naam alle eer moeten aandoen, alhoewel ik je ook wel eens graag wil voorstellen aan het likbekje. Een zeer gewaardeerd vogeltje.”
– “Mmm… kinkt interessant. Ik heb een plan. Sla hier in, en ga naar de varens langs het meertje, schuin tegenover de vogelhut. Ik volg het gewone pad en zal dan wat verder ook afslaan. Het zal moeten snel gaan, dus zorg dat je lepelaar klaar staat!”
“Dan moeten we misschien maar eens een ommetje lopen, ik heb echt wel zin om… het wipstaartje te zien”
Ze versnelt haar pas en loopt van me weg. Ik kijk even achterom. Niemand te zien. Hier gaan we. Snel sla ik rechtsaf en ga naar de afgesproken plaats. Ik baan me een weg tussen de bomen, lage stuikgewas en uiteindelijk de varens. Sneller dan verwacht ben ik op de plaats van afspraak. Wanneer ik stilsta, valt het me op hoe afgeschermd deze plek is. Waar ik ook om me heen kijk, ik zie enkel maar struiken en bomen. Hoewel het wandelpad niet veraf is, hoor ik enkel het geluid van de ritselende bladeren en de vrolijk fluitende vogels. Het beschermende gevoel van de varens geeft me genoeg zekerheid om mijn lepelaar uit zijn kooi te bevrijden, zoals ze gevraagd heeft. Ik doe mijn broek uit en hang ze aan een struik. Een aangenaam zomerbriesje streelt mijn vroege vogel. Het voelt wel onwennig aan, alsof door alle bomen bekeken wordt. Tussen de takken door heb ik zicht op het meertje. Twee eenden maken aanstalten om weg te vliegen. Ze nemen een aanloop, slaan hun vleugels uit en…. een warme hand heeft plots mijn half stijve pik vast. Een tweede hand legt een wijsvinger over mijn lippen. “Je doet me schrikken, ” zeg ik en draai mijn naar haar toe. Maar zodra ik dit doe, houdt ze mijn hoofd tegen en zegt zachtjes “ssst”. Ik voel hoe ze langzaam tegen me aan begint te schuren, in hetzelfde ritme waarin ze me aftrekt. Ze haalt haar vinger van mijn mond, en laat haar hand tergend langzaam naar beneden zakken.
Met haar wijsvinger en middenvinger als twee beentjes wandelt haar hand richting mijn ballen, waar ze zachtjes in knijpt. Ik blijf voor me uit kijken, maar zoek op mijn beurt met mijn handen haar lichaam op. Haar benen zijn zijdezacht. Mijn handen schuiven naar boven totdat ik de bovenkant van haar loopshortje bereik. Ik neem de weerzijden van het elastiek beet en trek het probleemloos naar beneden. Ze drukt haar bezwete heupen tegen mijn aan. Mijn ene hand leg ik op haar kont en mijn andere gaat op weg naar haar kruis. Ze zet haar benen wat wijder uit elkaar zodat ik vrije toegang krijg. Zachtjes leg ik mijn volle hand over haar vagina masseer haar volle schaamlippen. Ik was vergeten hoe zalig die aanvoelden. “Is het hier dat het lekbekje woont?” fluister ik grappend, maar Kim reageert enkel met een genietend kreuntje. Want net op dat moment breng ik mijn wijsvinger bij haar binnen.
Zachtjes leg ik mijn volle hand over haar vagina masseer haar volle schaamlippen.
Haar (vogel)grotje voelt vochtig aan. Als een verkenner tast mijn vinger masserend de binnenwand af. Ribbelig, glibberig, warm, smachtend, geil… Mijn middelvinger gaat mee op verkenning. Hierdoor komt mijn duim bijna automatisch op haar clitje terecht. Ik oefen een lichte druk uit en wrijf erover in lange halen. Ze beantwoord dit door haar borsten harder tegen me aan te drukken en het tempo op te drijven. Dit, in combinatie met het de gedachte dat we op elk moment betrapt kunnen worden, windt me enorm op. Ik voel mijn orgasme opkomen en begin heftiger te ademen. Kim merkt dit op en laat haar tempo weer zakken. Blijkbaar wil het zaad niet verloren laten gaan. “Ik vind het zalig kinky om zo in het openbaar met elkaar bezig te zijn,” fluister ik “en het feit dat je achter me staat, en we elkaar niet kunnen aankijken windt me zelfs nog meer op.”
“Mmmm, ” is het enige wat ze antwoord, en in één vlotte beweging laat ze me los, neemt mijn t-shirt beet en trekt ze naar boven. Ik help mee zodat mijn armen er makkelijk uit geraken. Wanneer ze het shirt over mijn hoofd trekt houdt ze plots op. Ik weet niet wat het is, maar ik voel dat ze iets aan het doen is met de shirt. Even later voel ik haar beide handen over mijn borst strelen, terwijl mijn t-shirt nog steeds half over mijn hoofd hangt. Blijkbaar is ze er op de een of andere manier in geslaagd om mijn t-shirt vast te knopen, zodat ik niets kan zien. Spannend.
Ze draait zich rond me terwijl haar handen zakken tot aan mijn keiharde pik. Ze neemt hem vast en begeleidt hem zo in haar mond. Met grote halen neemt ze hem steeds dieper en dieper. Ik beeld me in hoe hij telkens in haar mond verdwijnt terwijl ze me aankijkt. Die fantasie maakt me helemaal gek. Ik had nooit gedacht dat een blinddoek zo’n extra dimensie zou creëren. Nu zal mijn hoogtepunt niet langer uitblijven.
Blijkbaar is ze er op de een of andere manier in geslaagd om mijn t-shirt vast te knopen, zodat ik niets kan zien. Spannend.
“Pas op ik zal…,” maar voor ik mijn zin af kan maken neemt ze mijn billen vast met beide handen en knijpt er hard in, alsof ze wil zeggen “doe maar.” Ik voel hoe mijn lichaam zich klaarmaakt voor een krachtige ontlading. Mijn ademhaling wordt heviger. Mijn eikel zwelt op. Ze weet met haar tong het juiste plekje te bespelen en ik kom luid hijgend klaar. Ze weet echter van geen ophouden en blijft voortdoen, waardoor de tweede en derde ontlading nog intenser zijn. Terwijl ik nog nageniet en nahijg staat ze recht, draait zich om, komt voor me staan en drukt haar rug tegen me aan. Haar haar ruikt heerlijk. Ze neemt mij hand en legt die tussen haar benen. Ik voel dat haar lippen wijd openstaan en kletsnat zijn. Haar clitje is groter aan en blijkbaar ook gevoeliger dan daarnet, want zodra ik het nog maar aanraak is het alsof er een schok door haar lichaam gaat.
Ik voel dat haar lippen wijd openstaan en kletsnat zijn.
Hierdoor drukt ze zich nog harder tegen mij aan. Ik masseer haar verder en voel hoe ze geniet. Ondertussen draait ze met haar heupen tegen mij. Ik geef wat tegendruk, en mijn half wakkere vogel blijft tussen haar twee billen steken. Ik schuur tegen haar aan, en het duurt niet lang voor hij weer keihard is. Zodra ze dit voelt neemt ze hem vast en zet hem tegen haar schaamlippen. Als vanzelf glijdt hij bij haar naar binnen. Ik neem haar met beide handen stevig vast bij de heupen en begin met lange halen te stoten. Ze buigt zich wat voorover, waardoor ik nog dieper ga. Iedere keer dat ik me terug trek, blijven onze bezwete lijven nog even aan elkaar kleven, alsof ze smeken om niet op te houden. Ik verleg een hand van haar heup naar haar clitje en druk er ritmisch op. Die extra stimulatie mist zijn effect niet. Ze buigt nu nog dieper voorover, zodat ik maximaal in haar kan binnendringen.
Volgens mij moet ze nu wel bijna op handen en voeten staan. Ze begint zachtjes te kreunen. Ik hoop dat niemand ons kan horen, maar daar trek ik me nu niets van aan. Het ritme waarop mijn heupen tegen haar mij toe gedraaide kontje botsen wordt steeds sneller. Ik merk dat ze haar gekreun probeert te onderdrukken, maar het lukt haar niet zo goed. Half kreunend, half fluisterend zegt ze “ja .. jaa…”. En net als enkele minuten geleden knijpt ze hard in mijn billen terwijl haar hele lijf begint te schokken. Opnieuw geeft dit mij een extra stimulatie, en voor de twee keer kom ik diep in haar klaar. Ze slaakt een kreet, die de eenden op het meer doet opschrikken en wegvliegen. Ik blijf nog wat golvend met mijn heupen bewegen, maar ze maakt zich van me los. Ik wil mijn t-shirt losmaken van voor mijn ogen, maar dit lukt moeilijker dan ik dacht. Blijkbaar heeft ze met een haarrekkertje mijn t-shirt achter mijn hoofd samengebonden. Ik peuter het onhandig los en laat mijn shirt weer zakken. Wanneer ik mijn ogen open duurt het enkele tellen voor ik het felle zonlicht kan verdragen. Wanneer ik mijn zicht terug krijg, zie ik de struiken naast me wild schudden, maar van Kim geen spoor meer. Die zal waarschijnlijk zo snel mogelijk terug naar haar panter-vriendinnen willen om geen argwaan te wekken.
Wanneer ik mijn zicht terug krijg, zie ik de struiken naast me wild schudden, maar van Kim geen spoor meer.
Ik trek mijn short terug aan en stap naar het wandelpad. Ik zie enkele lopers aankomen, en trek mijn broek goed, zodat het lijkt alsof ik in de bosjes halt heb gehouden om te plassen. Ik loop mijn rondje verder uit. Aangekomen op de parking zie ik al een hele groep roze truitjes staan, en met mondjesmate wordt de groep panters groter. Ik kijk nog even of ik Kim zie, maar helaas. Ik stap in mijn wagen. Wanneer ik op de startknop druk, tikt er iemand op het raam. Het is Kim. Natuurlijk. Ik laat het raampje zakken. “Die stomme Sandra hield me de hele tijd aan de praat, waardoor ik er niet geraakt ben. Sorry. Maar je weet het hé, ik kom hier elke dinsdag lopen, en ben nog altijd benieuwd om met jou naar dat vlugge wippertje te zoeken.” Mijn mond valt open van verbazing. Als zij niet…? Wie dan wel… ? Ik heb haar inderdaad niet gezien, want ofwel stond ze achter me, ofwel had ik mijn t-shirt voor mijn ogen. En denk ook niet dat ik haar stem gehoord heb. Wie…? Terwijl dit vragenvuur zich in mijn hoofd afspeelt, wordt Kim geroepen door de andere roze panters. “Ik kom eraan,” roept ze terug. Nog voor ik iets kan zeggen, is ze al op de terugweg naar haar vriendinnen. Terwijl ik weg rij, wordt mijn aandacht getrokken door Julie, de vriendin van Kim die niet zo gedient was met onze dubbelzinnigeheden. Het kan zijn dat ik het me maar inbeeld, maar ik heb de indruk dat haar er verward uitziet. Of het was me daarnet zeker niet opgevallen. Onze blikken kruisen elkaar en ze glimlacht. Zou zij.. ? Wordt vervolgd…
1 reactie
Ik ben een vervent hardloper die graag in sexy hardloopkleding loopt. Deze verhalen spreken tot je verbeelding.