Valentijnsdag begint met alles behalve romantiek voor Lucy in dit extra lange erotische verhaal. Als ze na een slopende dag naar huis gaat, blijkt haar werkdag nog niet klaar te zijn. De knappe vreemdeling Alec Hayes heeft haar hulp nodig en Lucy is de enige die dat kan. Krijgt haar Valentijnsnacht toch nog een spannende twist?
Meer lezen van JuicyJoy? Klik op de link hieronder voor al haar verhalen! 👇🏼
Valentijnsnacht
“Ik zie het gewoon niet werken tussen ons.”
Het was alsof alle warmte uit mijn kleine kantoor werd getrokken. Ik leunde tegen mijn bureau, pakte mijn kopje koffie en nam een slok met opgetrokken wenkbrauwen. Rustig zette ik de koffie aan de kant en sloeg mijn armen over elkaar.
Hans staarde me aan. “Hoorde je me niet?”
“Ik hoorde je”, zei ik met een zucht. “Het is goed.”
“Wacht- Ik bedoelde een relatie, weet je.” Hans stapte iets dichter naar me toe, ondanks dat hij eerder bij mij weg was gestapt toen ik hem wilde knuffelen. “Ik vind je heel erg leuk en ik blijf je graag zien, maar-“
Ik klemde mijn kaken op elkaar en balde mijn handen onder mijn armen.
“-Ik ben nog niet klaar om te settelen, weet je?”
“Oké”, zei ik en duwde mezelf van het bureau af. “Dan zetten we er een punt achter.”
“Wat?” Hans fronste.
Ik glimlachte. “Ik date wel met de intentie om te settelen, Hans. Dus bedankt voor je eerlijkheid.” Met moeite liep ik langs hem heen naar de deur. “Laten we even goede collega’s zijn op de werkvloer.” Ik pakte de klink van de deur vast om hem te openen.
“Lucy, gaat het wel?” vroeg hij met een bezorgde blik. “Ik weet dat het veel is-“
“Ja, ik ben vooral gewoon opgelucht”, zei ik met dezelfde glimlach. “Ik zat er ook al een tijdje mee dat het niet tussen ons ging werken, dus bedankt dat jij er als eerste mee bent gekomen.” Ik opende de deur naar de chaos van het ziekenhuis. “Ik heb nog veel werk te doen, dus als je het niet erg vindt…”
Hans staarde me met open mond aan. “Wauw.” Met ferme passen liep hij mijn kantoor uit en ik liet de deur achter hem dichtvallen.
Dit was zeker niet hoe ik me Valentijnsdag had voorgesteld.
❤️
Om tien uur ’s avonds verliet ik de operatiekamer. Op automatische piloot rondde ik alles af en het was half twaalf toen ik eindelijk naar huis liep. Ik had de hele dag nog niet echt stil kunnen staan bij wat vanochtend was gebeurd en de verwachting was dat dit een lange nacht ging worden.
Onregelmatige voetstappen galmden in een steegje naast mij. Ik keek opzij. Een gestalte wankelde langs de muur.
En zakte in elkaar.
Mijn ogen verwijdden zich en ik sprintte het steegje in na twee seconden verspild te hebben. Ik knielde bij de persoon neer. Man, midden dertig, bloed op de hand die hij over zijn zij had gedrukt. Zijn ogen waren gesloten en een bloederige handafdruk lag om zijn kaken heen, alsof iemand hem in zijn gezicht had gegrepen.
“Meneer? Kun je me horen?” vroeg ik en legde hem voorzichtig op zijn rug neer. Ik haalde zijn hand bij zijn zij vandaan en duwde zijn gilet en overhemd omhoog. Ik drukte mijn hand snel weer op de wond en zijn adem stokte terwijl hij zijn ogen opende. “Wat is er gebeurd?” Ik pakte mijn telefoon om de ambulance te bellen.
Zijn hand greep mijn pols vast. “Geen politie.”
Ik verstijfde. “Je hebt zorg nodig. Ik bel de ambulance.”
“Nee.”
“Sorry, maar wil je hier blijven liggen en doodbloeden?” vroeg ik met opgetrokken wenkbrauwen.
In de verte weerklonken dringende stemmen en de ogen van de man verwijdden zich. Hij duwde mijn hand weg en drukte zijn eigen hand weer op de wond. Met een pijnlijke kerm kwam hij overeind. Hij bestudeerde me en zijn ogen vielen op mijn tas van het ziekenhuis.
“Ben je een dokter?” vroeg hij.
“Ja-“
“Mooi.” Hij stond op.
Ik volgde hem met grote ogen en hield mijn handen omhoog. “Wacht, het is beter-“
“Heb je naald en draad thuis?”
“Wat?”
De stemmen werden luider en ik begon ze te verstaan. ‘Hij moet hier ergens zijn!’ ‘Ik zie bloed!’ ‘Hoe heb je hem laten ontsnappen?’
De man zakte door zijn knieën en uit reflex ving ik hem op. Ik legde zijn arm over mijn schouders en hield hem amper omhoog. De man was bijna twee meter en woog minstens dertig kilo meer dan ik. Hij was één en al spier. En hoewel ik drie keer in de week in de sportschool stond, was ik hier niet op voorbereid.
“Naai me dicht en ik ben weg. Ik beloof het”, zei hij tussen zware ademstoten door. “Maar we kunnen hier niet blijven.”
“Hier de hoek om!” schreeuwde een diepe stem.
De keuze was gemaakt.
De man was bijna twee meter en woog minstens dertig kilo meer dan ik. Hij was een en al spier.
❤️
Hoe ik deze gewonde man naar mijn voordeur had gesleept zonder gesnapt te worden door zijn achtervolgers? Ja, dat vroeg ik mij ook af. Onhandig viste ik naar mijn sleutels in mijn broekzak, haalde de voordeur van het slot en duwde hem met mijn voet open.
Ik verstijfde en durfde niet naar de man te kijken die naar binnen staarde.
De rozenblaadjes in de gang leidden naar de woonkamer, die al zachtjes verlicht was met sierlampjes. Op de grond had ik een warm nest gemaakt van dekens en kussens waar Hans en ik de hele nacht hadden kunnen spenderen.
“Wat lief. Dit had je niet hoeven doen”, zei de man droog.
Mijn kaken werden rood. “Grappig”, mompelde ik bitter en sleepte hem mee naar de keuken. Ik ging direct aan het werk. Hoewel ik hem bij elke hechting aanraadde om naar het ziekenhuis te gaan, bleef hij stug volhouden dat het prima ging.
Toen hij in de badkamer stond om zich op te frissen en om te kleden, maakte ik de keuken schoon. Mijn telefoon brandde in mijn broekzak. Moest ik nu bellen? Wat als ik net één of andere psycho had geholpen en ik de volgende was?
Ik rilde bij de gedachte.
“Dankjewel.”
Ik liet het doekje van schrik uit mijn handen vallen en draaide me om. De man stond in een grijze joggingbroek en donkerblauw T-shirt van Hans terwijl hij met een schuin oog naar de woonkamer keek.
“Geen probleem”, zei ik terwijl ik het doekje opraapte en in de prullenbak gooide. “Ik hoop je de volgende keer gewoon op de eerste hulp te zien.”
Hij lachte. “Wie weet.” Opnieuw keek hij de woonkamer in. “Had je partner hier al niet moeten zijn voor de verrassing?”
“Hij heeft late dienst”, loog ik en blikte op mijn horloge. “Zou niet lang meer moeten duren.”
De man knikte een keer en stopte zijn handen in de zakken. En nu hij hier zo nonchalant stond (zonder al dat bloed), kon ik niet ontkennen hoe aantrekkelijk deze man was.
Hij gaf me een glimlach. “Dan zal ik je niet langer ophouden.” En hij liep de gang in.
Snel volgde ik hem en zei snel, “Wees voorzichtig.”
De man keek over zijn schouder. “Altijd.” Hij stapte mijn appartement uit. De stilte was oorverdovend toen de deur achter hem dichtviel.
Met een diepe zucht maakte ik me klaar om naar bed te gaan. Alles wat in de woonkamer lag, kwam morgen wel.
Na een kwartiertje liep ik in mijn oude, veel te wijde T-shirt en pyjama broek de badkamer uit en checkte nog één keer alle ramen en deuren voordat ik de slaapkamer in liep.
Plots werd er keihard op de deur gebonsd.
Mijn hart schoot in mijn keel en ik liep op mijn tenen de gang in. Door het glas heen herkende ik het silhouet van de man. Ik kon niet serieus overwegen om de deur weer voor hem open te doen, toch?
Zonder de deur van de haak te halen, opende ik de voordeur op een kier.
“Dit is heel vervelend”, begon hij met een schaapachtige uitdrukking, “maar ze weten dat ik in deze buurt zit. Ik kom niet weg zonder aandacht te trekken.”
Verbaasd staarde ik hem aan.
“Je appartement heeft uitzicht op de straat. Ik beloof dat ik niet lang zal blijven, alleen tot ze de buurt hebben verlaten.” Hij knikte met een blik over mijn schouder. “Kijk zelf als je me niet gelooft.”
“Ik hoop dat je begrijpt hoe shady dit allemaal klinkt”, zei ik met een argwanende frons. Ik deed de deur dicht voordat hij kon reageren en liep naar de woonkamer, die uitkeek op de straat. Zonder de gordijnen te veel te laten bewegen spiekte ik door de kier. Meerdere figuren liepen met ferme passen door de straat onder het licht van de straatlantaarns door.
Ik moest gek zijn.
Ik liep terug de gang in en opende de voordeur voor hem.
Opgelucht keek hij me aan. “Ik ben weg als ze weg zijn.”
“Ik weet wel waar ik moet raken om het fataal te maken”, zei ik langzaam en wees naar de wond die ik had verzorgd. “Dus geen gekkigheid.”
“Erewoord”, zei hij serieus met zijn hand over zijn hart.
Ik stapte opzij en liet hem, tegen al mijn principes in, binnen. Huilen in bed moest toch nog maar even op zich laten wachten. Slapen overigens ook. “Schoenen uit, alsjeblieft”, zei ik toen hij door wilde lopen. Ik deed de deur dicht en liep terug naar de woonkamer, waar ik langzaamaan maar de mislukte Valentijnsverrassing op begon te ruimen.
“Je hoeft het niet op te ruimen omdat ik er ben”, zei hij terwijl hij naar de ramen toe liep en een blik naar buiten wierp. Toen ik niet antwoordde, keerde hij zich naar me toe. “Ik ben Alec Hayes.”
“Lucy”, stelde ik me ook voor. “Dus wat is er precies gebeurd?”
“Ah, ik maakte ruzie met de verkeerde persoon op de verkeerde tijd en plek en dat liep uit de hand”, antwoordde hij alsof hij z’n boodschappenlijstje opnoemde. “Hij had zijn breiclubje over de vloer en ik was alleen, dus ja, daar sta je dan.”
“Bijzondere breinaalden gebruikt de club.”
Alex lachte en greep half naar zijn zij. “Ze verrichten slordig werk.”
“Dat weet jij als brei-expert?” Ik trok mijn wenkbrauwen naar hem op en probeerde me voor te stellen hoe hij op de bank zat en daadwerkelijk breide. Met moeite bracht ik mijn mondhoeken omlaag om niet in lachen uit te barsten bij dat beeld.
Zijn ogen lichtten op. “Ik weet dat ik geen steken laat vallen.”
Ik schoot in de lach, maar daarna kwam direct het besef wat hij daarmee bedoelde. Als de rollen waren omgedraaid, was zijn doelwit niet weggekomen. “Ik zal verder niet vragen naar wat je doet.”
“Verstandig”, beaamde hij met diezelfde twinkelende ogen. “Ruim je het echt op? Dat is toch zonde als je partner thuiskomt?”
Met een kussen in mijn handen twijfelde ik even.
“Komt die wel thuis?”
“Nee”, mompelde ik en borg het kussen op.
“Hij moet de nacht doorwerken?”
Ik zuchtte. “Hij heeft vanochtend verteld dat hij geen toekomst ziet.”
“Ouch.”
“Zeg dat.”
Ik durfde op te kijken en was bang om een medelijdende blik terug te zien, maar Alec keek vooral niet-begrijpend. “Wat?” vroeg ik.
“Ik probeer me in te beelden hoe hij geen toekomst ziet.”
“Jij weet niet wat voor psycho ik achter gesloten deuren ben”, zei ik met een kleine glimlach.
Alec wierp nog een korte blik naar buiten en sloeg zijn armen over elkaar. “Psycho of niet, je bent wel het type persoon dat een vreemdeling helpt in meer dan twijfelachtige omstandigheden en dit voor iemand organiseert.” Hij knikte naar de woonkamer. “Zonde.”
“Niemand die op jou thuis staat te wachten met een verrassing?” vroeg ik.
“Nee”, lachte Alec. “Was dat maar zo.”
“Ga vooral zitten en geniet van wat had kunnen zijn”, grapte ik en wees vervolgens naar zijn wond. “Rust is belangrijk.”
Alec stapte vlak voor mijn neus het nest in met een speelse lach. “Als je aanbiedt.” Langzaam liet hij zich op de grond zakken en leunde naar achter tegen de bank aan terwijl ik naar de keuken liep om jus d’orange in te schenken. “Geen bubbels?” vroeg hij toen hij het glas van me aannam en ik naast hem op de grond kwam zitten.
Ik gaf hem een blik. “Je lichaam moet zich bezig houden met genezen. Niet alcohol afbreken.”
“Pretbederver.”
“Sinds wanneer is deze situatie prettig?”
Alec draaide zich naar me toe en bestuurde mijn gezicht. Zijn ogen bleven iets langer hangen bij mijn lippen en ineens was de sfeer geladen. “Ik moet zeggen dat ik het hier een stuk prettiger vind dan buiten op dit moment.”
Zijn ogen bleven iets langer hangen bij mijn lippen en ineens was de sfeer geladen.
“Verrassend”, zei ik met lach en pakte mijn telefoon erbij. Ik had het lot al genoeg getart door hem niet naar het ziekenhuis te brengen en mee naar huis te nemen. Het was zeker niet het plan om zijn shirt vast te pakken en zijn gezicht naar de mijne te trekken.
De ongeopende berichten van Hans staarden me aan en ik tikte de app aan. Zijn berichten gingen van ‘ik heb spijt’ en ‘laten we het nog een keer proberen’ en ‘ik heb een fout gemaakt’ naar ‘je weet niet wat je mist’ en ‘hoe durf je het gesprek zo af te kappen’ en ‘beter reageer je’. Twijfelend zweefden mijn duimen over het toetsenbord. Wat moest ik zeggen?
“Wauw, opgeruimd staat netjes, Lucy”, zei Alec die naar me toe leunde en ongegeneerd meelas. “Wat heb je gezegd dat hij op zijn knieën terugkomt?”
Ik trok mijn wenkbrauwen op en keek hem aan, maar onze gezichten waren luttele centimeters van elkaar verwijderd. Ik slikte en hield mijn blik strak op zijn ogen gericht. “Ben je altijd zo bemoeizuchtig?”
“Ik heb een lichte voorkeur voor nieuwsgierig”, glimlachte Alec. Hij blikte naar mijn telefoon. “Niet reageren.”
“Ik was het niet van plan.”
“Niet?” Dit keer haalde hij zijn wenkbrauwen op.
“Nee”, antwoordde ik, maar ik kon mijn telefoon niet aan de kant leggen.
Alec legde zijn arm achter me langs op de bank. “Slaap er op z’n minst een nachtje over.”
“Ik zal mijn best doen als je de deur uit bent”, zei ik met een halve glimlach, mezelf erop betrappend dat ik het misschien wel jammer zou vinden als hij weg was. Maar dat konden ook mijn eenzaamheid, gekrenkte ego en gebroken hart zijn.
“In de tussentijd kan ik je uitgebreid bedanken voor je gastvrijheid”, zei Alec, zijn stem zacht en een octaaf lager, wat door mijn lichaam heen vibreerde.
Ik keek naar zijn lippen. “Ik weet niet of we deze situatie nog vreemder moeten maken dan het is.”
Zijn warme hand schoof langs mijn gezicht en duwde een plukje haar achter mijn oor. Onbewust leunde ik iets verder in de richting van zijn aanraking. “Vreemd of niet”, fluisterde hij terwijl hij zijn gezicht iets kantelde en zijn lippen op slechts millimeters van de mijne bracht. “Het zou toch écht zonde zijn als je niks met deze verrassing doet.”
Ik overbrugde het laatste stukje en drukte mijn lippen op de zijne. Een schok raasde door mijn lichaam en het was alsof mijn huid vlam vatte toen hij me dichter naar zich toe trok en in zijn armen sloot. Zijn lippen bewogen met de mijne en hij verdiepte de zoen met een ongeduldige kreun.
Zonder de kus te verbreken verplaatste ik me naar zijn schoot. Alec greep me bij mijn billen vast en trok me dichter tegen zich aan terwijl mijn adem in mijn keel stokte. Ik verkende zijn borstkas, zijn schouders en zijn hals en genoot van de manier waarop kippenvel op zijn huid onder mijn vingertoppen verscheen.
Zijn handen verdwenen onder mijn shirt en hij volgde mijn ruggengraat omhoog, waarop ik me met een kreun dichter tegen hem aan duwde. “Fuck”, mompelde hij toen zijn handen geen bh vonden. Langzaam liet hij zijn handen terug naar beneden glijden en pakte de onderkant van mijn shirt vast. “Armen omhoog.” Ik had geen idee waar mijn shirt belandde.
Voor een moment keken we elkaar hijgend aan. Daarna pakte ik zijn gezicht tussen mijn handen en kuste hem. Hij streelde mijn rug en mijn zij. Heel soms streken zijn knokkels langs de zijkant of onderkant van mijn borsten en na de zoveelste keer pakte ik één van zijn handen vast en begeleidde hem naar mijn borst.
Hij liet mijn lippen los en kuste mijn kaak. “Ongeduldig?” vroeg hij met een zachte lach. Beheerst duwde hij mijn haar uit mijn hals en liet een spoor van kusjes achter terwijl hij zachtjes mijn beide borsten masseerde.
“Als-“ Ik kreunde op het moment dat zijn vingers mijn tepels vastpakten en met een lichte druk begonnen te draaien. Vonken schoten naar mijn onderbuik. Wat ik ook maar wilde zeggen was allang weer in de vergetelheid geraakt en ik legde mijn hoofd tegen de zijne aan.
Alec klemde zijn armen om me heen en bewoog omhoog, maar stopte met een pijnlijk gezicht. Ik stopte hem toen hij nog een poging wilde doen.
“Beter doe je dat niet”, zei ik met een strenge blik. Ik duwde zijn shirt omhoog en checkte met een vlugge blik de hechtingen, die gewoon nog intact waren. Alec trok zijn shirt in de tussentijd uit.
“Rust is belangrijk.”
“Je denkt dat ik nu rustig kan blijven?” Alec greep me bij mijn heupen vast en draaide me om zodat ik met mijn rug tegen hem aanleunde. Hij beet zachtjes in mijn oorlel, zijn linkerhand nam mijn borst weer stevig vast en de ander daalde vlinderzacht af naar beneden. Zijn vingers verdwenen onder de elastische band van mijn pyjamabroek en hij vond mijn opwinding met een goedkeurende kreun.
Ik spreidde mijn benen en legde ze over de zijne heen, waarna hij zijn benen een stukje optrok en spreidde, zodat ik compleet aan hem overgegeven in zijn armen lag. Zijn erectie drukte tussen mijn billen. Eerst gleden zijn vingers over mijn vochtige slipje heen, maar het moment dat hij zijn mond in mijn hals drukte, duwde hij zijn vingers onder mijn slipje en spreidde mijn lippen.
Langzaam verspreidde hij mijn vocht en begon zachtjes rondjes om mijn clit te draaien. Hij bouwde het gelijkmatig op en het duurde niet lang voordat ik kreunend en kronkelend tegen hem aan bewoog.
Ik spreidde mijn benen en legde ze over de zijne heen, waarna hij zijn benen een stukje optrok en spreidde, zodat ik compleet aan hem overgegeven in zijn armen lag.
“Dit is omdat dat je me buiten gevaar hebt gebracht”, zei hij hees in mijn oor toen ik luid mijn hoogtepunt bereikte. Hij bleef zachtjes rondjes draaien tot ik bekomen was en de volgende op voelde bouwen. Daarna bracht hij één van zijn vingers bij me naar binnen terwijl zijn andere arm om mijn middel heen krulde.
“Meer”, beval ik en ik kreunde toen hij een tweede vinger inbracht. Hij bewoog een paar keer in en uit en krulde daarna zijn vingers tot hij mijn G-spot vond. Zijn andere hand nam de cirkels rondom mijn clit over.
“En dit is voor het verzorgen van mijn wond”, zei Alec nadat mijn tweede hoogtepunt me hard en snel overviel. Ik keerde mijn gezicht naar de zijne en zijn lippen vonden de mijne. Zijn handen duwde mijn pyjamabroek en slipje tot mijn bovenbenen en ik trapte ze uit. Hij keerde me om op zijn schoot.
Zijn erectie tekende sterk af tegen het grijze materiaal van de joggingbroek. En tot mijn eigen verbazing had ik nog steeds zin. Zin in hém.
“Heb je een condoom?” vroeg hij.
Ik knipperde. “Ja. Ja, die heb ik.” Ik pakte zijn gezicht vast en drukte mijn lippen op de zijne, voordat ik wankelend opstond en naar de slaapkamer rende, achtervolgd door zijn lach. Ik haastte me terug en keek met grote ogen naar hoe hij naakt tegen de bank aan zat met een vurige blik in zijn ogen. Voorvocht glom op zijn eikel.
Hij trok zijn wenkbrauwen geamuseerd op. “Kom hier voordat ik je kom halen en een hechting verpest.”
Lachend nam ik weer plaats op zijn schoot en hij nam de condoomverpakking uit mijn handen. Zonder enige haast of schaamte deed hij het condoom om. Ik nam hem vervolgens in mijn hand vast en positioneerde mezelf boven hem terwijl hij mijn lichaam verkende. Langzaam liet ik me zakken en hij kuste me op het moment dat ik naar adem hapte om hoe erg hij me oprekte.
Hij nam het van me over en duwde zijn heupen omhoog tot hij me helemaal vulde en ik niet meer wist waar ik het zoeken moest. Ik duwde mijn nagels in zijn schouders en kreunde tegen zijn lippen aan toen hij begon te stoten.
“Leun iets verder onderuit”, zei ik tegen zijn lippen en hij deed wat ik vroeg. Ik kon mijn heupen vrijer bewegen en nam de leiding over. Eerst met draaiende bewegingen tot ik hem helemaal gek maakte.
“Lucy”, kreunde hij met een dreigende ondertoon.
Met een grijns begon ik op en neer te bewegen. Zijn vingers knepen mijn heupen fijn terwijl hij me hielp het tempo op te voeren. Een luide ‘fuck’ verliet zijn mond. Langzaam vertraagde hij het tempo. Hij legde zijn hand in mijn nek, trok me naar zich toe en claimde mijn mond.
“En dat was voor je gastvrijheid.”
❤️
Twee uur en een tweede ronde later kwamen we onder de douche vandaan. Ik verzorgde zijn wond voor de zekerheid nog een keer en daarna liepen we terug de woonkamer in. Alec wierp een blik naar buiten en zuchtte.
“Ze zijn er nog steeds?” vroeg ik met een verbaasde blik.
“Nee, ze zijn weg”, antwoordde hij en trok het gordijn weer op zijn plek. Hij stapte op me af en drukte een kus op mijn lippen. “Als alles op orde is van mijn kant, doe ik dit graag nog een keer.”
“Hopelijk zonder deze situatie.” Ik wees naar de plek van zijn wond.
Hij grijnsde. “En anders weet ik dat ik in goede handen ben.”
Ik rolde met mijn ogen en liep met hem de gang in. Hij glipte de nacht in en ik sloot de voordeur af, waarna ik eindelijk naar bed kon. Uitgeput en voldaan viel ik direct in slaap en in mijn dromen ervaarde ik nog een keer de beste Valentijnsnacht ooit.
Wat vond jij van dit erotische verhaal? Laat het weten in de reacties!
