Erotisch verhaal – ‘Forest of Fantasy’

In het erotisch verhaal van deze week betreedt Sanna de avontuurlijke en betoverende Forest of Fantasy. Een sensuele wereld waar haar stoutste fantasieën worden waargemaakt. Ze hoeft slechts drie regels te onthouden… Open jij samen met haar de deur?

Forest of Fantasy

“Er zijn slechts drie dingen die je moet onthouden, Sanna. Eén: als de deur verschijnt, heb je geen keuze. Twee: klop drie keer en betreed de andere kant. Drie: er is altijd een deur terug.”

De deur

Ik dacht dat mijn moeder altijd een grapje maakte. Een griezelig grapje, eentje die na de derde of vierde keer toch wel z’n tijd voorbij was. Ik stopte met tellen toen ik twaalf was. Stopte met luisteren na mijn negentiende verjaardag. Mam stopte nooit. Zelfs niet vandaag op mijn vierentwintigste verjaardag. Waarom kon het niet gewoon een grap zijn? Die hoefde je tenminste niet serieus te nemen. De eerste deur verscheen in een donker steegje. Midden op het pad stond een donkerhouten deur met prachtige versieringen en een gouden klopper.

“Eén: als de deur verschijnt, heb je geen keuze.”

Ja, weet je, dat kon ik zelf wel bepalen. Maar nadat de derde deur recht in mijn gezicht verscheen en voor een aantal vreemde blikken op de werkvloer zorgde (natuurlijk zag niemand anders de deur…), besloot ik bij de vierde toch maar aan te kloppen.

“Twee: klop drie keer en betreed de andere kant.”

De vierde deur verving de voordeur van mijn kleine studio toen ik thuiskwam. Er was niemand anders in de gang en het was dood- en doodstil. Zachtgroen licht scheen onder de deur en ik twijfelde. Als ik gewoon, zonder te kloppen, de deur opende, zou mijn studio dan verschijnen? Ik veegde mijn zweethanden aan mijn broek af en pakte de koele, gouden deurklopper vast. Met een frons bekeek ik de versieringen op het donkere hout – nee, toch? Het waren intrinsieke afbeeldingen van naakte mensen in intieme posities. Vlinders dwarrelden in mijn onderbuik. Wanneer was de laatste keer dat ik..? Te lang. Ik beet op mijn lip en zonder er nog over na te denken klopte ik drie keer, zoekend naar de deurklink.

De deur zwaaide open. Met grote ogen probeerde ik te begrijpen wat ik zag. Een bos. Zonlicht scheen door de bladeren en de wereld lichtte op in geel, oranje en groen licht.

“Drie: er is altijd een deur terug.”

Met die laatste regel sprak ik mezelf moed in, maar die zonk mij steeds sneller in de schoenen. Mam zei dat er altijd een deur terug was, dus… op hoop van zegen. En ik stapte over de drempel. De wereld kwam om mij heen tot leven. Fluitende vogels, een warm briesje door mijn haren en de geur van lavendel overvielen me. Nope. Nope, dit gingen we niet doen. Wat bezielde me? Ik draaide me om en zag hoe ook de gang achter me tot leven kwam.

En een dichtzwaaiende deur.

“Nee!” Ik wilde de deur tegenhouden, maar het moment dat die dichtklapte, verdween die. Ik greep naar lucht. Oh, fuck. Ik wilde mijn telefoon pakken, maar die was er niet. Er was helemaal niks. Geen werktas, geen telefoon en… geen kleding. Alles wat ik bij me had, was verdwenen.

Nu had ik niks om me voor te schamen en was ik geen vreemde in de sauna waar ik regelmatig ongegeneerd rondwandelde, maar zó? Midden in een vreemd bos, nadat ik door een magische deur was gestapt? Daar was ik iets minder comfortabel bij. Ik ademde diep in en uit, deed een poging om me te oriënteren. In de verte klonk zacht muziek. Zou daar beschaving zijn? Aarzelend volgde ik het geluid en met elke stap die ik zette, begon ik me iets meer op m’n gemak te voelen. Het briesje was heerlijk warm op mijn huid. En voor de verandering was er geen kakofonie van auto’s, ambulances en luide buren om me heen. Wat een rust…

Verblind door plots zonlicht legde ik een hand voor mijn ogen, totdat ik weer goed kon zien. Langzaam wenden mijn ogen en ik probeerde te begrijpen wat ik zag. Een open plek, dat was nog te doen. Overal prachtige, kleurrijke bloemen, waarvan geen enkele me bekend voorkwam. Maar in het midden van deze open plek lagen tientallen fluwelen kussens, zacht uitziende dekens en… naakte elven. Bloedmooie naakte elven. Mannen, vrouwen, donker, licht, vol, slank, en allemaal met oren die aan de bovenkant in een punt vloeiden, versierd met sieraden, tattoos en gouden, zilveren of bronskleurige ogen. Hun haar lang en op verschillende manieren ingevlochten. En hun lichamen… jezus, wat een lichamen. Ze waren met elkaar aan het praten, soms schoten ze in de lach en ik kon slechts staren. Het water liep me bijna in de mond als ik dacht aan wat we samen allemaal wel niet zouden kunnen doen.

Nee, Sanna, focus! Dat was een fantasie en daar ging ik niet aan beginnen. Ik was de deur doorgestapt en het was natuurlijk de bedoeling dat ik terugging. Zodra de deur verscheen, zou ik me uit de voeten maken. De elven hadden me nog niet opgemerkt, dus als ik me nu om zou draaien en weg zou lopen, kon ik doen alsof dit nooit gebeurd was… Of zou ik ze vragen waar ik het beste heen kon..?

Het woud

“Ah, daar is ze!” riep een stem boven de gesprekken uit. Ik verstijfde op mijn plek en het zweet brak me uit. Een vrouwelijke elf kwam gracieus overeind en liep met open armen op me af. “We vroegen ons al af waar je bleef.” Ik zette automatisch een kleine stap naar achteren. “Ik?”

“Ja, natuurlijk, jij. Wie anders?” Ze bereikte me en kwam naast me staan met haar vingertoppen op mijn schouderblad. Het kostte me alles om niet iets naar achter te leunen om meer van haar aanraking te voelen. Een siddering trok door mijn ruggengraat heen. “Kom bij ons zitten.” Ik wilde protesteren, maar ze zei direct dat ik me nergens zorgen over hoefde te maken en begeleidde me naar de oase van comfort. “We hadden je iets eerder verwacht, maar je bent er nu! We zijn beter voorbereid dan ooit.”

Ik waadde door de kussens, maar ging niet zitten zodra we de rest van de elven hadden bereikt. Ik vroeg haar waar ze precies op voorbereid waren en ze zei slechts: “Om gekozen te worden.” Alsof het de normaalste zaak van de wereld was. We stonden bij een andere vrouwelijke elf en een mannelijke elf. De rest van de elven iets verderop, die steelse blikken naar me wierpen.

“Ik denk dat we nog eentje hebben die niet goed is ingelicht,” zei de mannelijke elf. Hij bekeek me ongegeneerd van top tot teen met een twinkeling in zijn ogen. Hij lag uitgestrekt tegen een stapeltje kussens aan met zijn slank gespierde lichaam op full display. Ik probeerde mijn ogen op zijn bovenlichaam te houden, maar ik kon het niet helpen om een sneak peek naar beneden te nemen. Oh… Heet vuur raasde door mijn lichaam. Op het moment dat ik zijn ogen weer ontmoette, had hij een zelfverzekerde glimlach op zijn gezicht. “Laten we haar niet langer in spanning houden.”

De vrouwelijke elf klopte naast haar op een kussen en twijfelachtig ging ik zitten. “Waar gaat dit over? Waar ben ik?” vroeg ik terwijl ik een ander kussen pakte om op mijn schoot neer te leggen. “Wie zijn jullie?”

Ze stelde zich voor als Venna en stopte een kleine bloem achter mijn oor. Haar zilverkleurige ogen hielden de mijne kort vast, haar zalmkleurige lippen nog altijd gekruld in een glimlach. Ze hield haar hand uit naar de andere vrouwelijke elf en stelde haar voor als Enrora. Ze had sprekende vloeibaar gouden ogen en een blik die me week van binnen maakte. En als laatste werd de mannelijke elf voorgesteld als Carric. Hij… hij deed iets met me. Zijn hand lag op zijn bovenbeen, slechts centimeters verwijderd van zijn lid. Hij ontmoette mijn ogen, maar die gleden al snel naar mijn hals, de vorming van mijn borsten en naar mijn benen. Zijn linkerwenkbrauw schoot kort omhoog bij het kussen, maar daarna keek hij me weer aan met een uitdagende blik.

“Je bent in de Forest of Fantasy, waar al jouw fantasieën uitkomen,” zei Enrora, die zich langzaam uitstrekte. “En jij bent één van de reizigers die ons woud mag bezoeken wanneer het moment daar is.” Dus als de deur verscheen… “Kan van alles zijn, iemand sprak laatst van een glazen doorgang. En wat was de doorgang van die man nou?” zei ze terwijl ze zich licht naar Carric boog en hem vragend aankeek. Hij antwoordde: “Hoe noemde hij het ook alweer… ah, een tv?” – “Ja, dat was het!” zei Enrora enthousiast en keek terug naar mij. “Doorgangen, dus. Naar ons woud. Gemaakt voor jouw fantasieën.”

“Mijn fantasieën?” herhaalde ik met een frons. “Wat voor fantasieën?”

“De fantasieën die jou voor het slapen gaan nog wakker houden,” zei Venna naast mij. Haar warme adem streek langs mijn gezicht en ze glimlachte naar me. “De fantasieën waar je niet van jezelf af kan blijven.” Ik voelde mijn gezicht warm worden. “Oh,” zei ik. Ik liet opnieuw mijn blik langs de drie elven gaan en stopte bij Carric.

Mijn lichaam was heet onder zijn blik. Venna’s vingers raakten mijn bovenarm aan en gingen zachtjes naar beneden tot de binnenkant van mijn pols. Kippenvel prikte in mijn nek en mijn haartjes schoten overeind. Wat als haar vingers nog verder naar beneden…? Ik kneep mijn dijen iets beter tegen elkaar. “Wat zijn jouw diepste verlangens in het holst van de nacht?”

Mijn gedachten gingen naar hoe ik geen controle had, hoe mijn handen boven mijn hoofd gepind waren en mijn benen uit elkaar werden gehouden. De fluisteringen in mijn oor dat ik eigendom was, maar het zo goed deed. Dat die zo trots op me was- “Ik wil eigenlijk gewoon naar huis, denk ik.”

Venna glimlachte. “Je doorgang komt vanzelf, maar waarom zou je niet eerst plezier hebben?” Ze keek naar de anderen. “Met wie van ons zou je je fantasie werkelijkheid willen maken? Alles kan en alles mag hier. Je mag ons ook allemaal. Meer zielen, meer vreugd.” Ik beet op mijn onderlip en keek naar de drie elven. “Onthoud: alles draait om jou.” Dit begon meer en meer als een droom te klinken, maar iets vertelde me dat het allemaal echt was. En als het wel een droom was, dan werd ik vanzelf wakker. Wat had ik dan te verliezen? Wat als ik die fantasie uit kon laten komen? Het gewoon hier uit kon proberen en dan wakker worden of naar huis? Ik heb partners in het verleden nooit goed kunnen vertellen wat ik wou en het draaide eigenlijk meer om hen. Dit was hét moment. Ik keek naar Carric.

Hij had niet meer nodig dan mijn blik. Zijn speelse grijns werd groter en hij kwam zonder moeite in de benen. Hij stak zijn hand naar me uit. “Ik heb de perfecte plek.” – “Tot de volgende keer, Sanna,” zei Enrora, die achterover ging liggen met haar handen achter haar hoofd. “Tot de volgende- hoe weet je mijn naam?” vroeg ik, terwijl ik mijn hand in die van Carric legde en me overeind liet trekken. Hij hielp me zonder moeite overeind, plukte het kussen uit mijn andere hand en gooide die bij de rest neer. “Wij kennen alle reizigers die naar ons woud komen,” antwoordde Venna met een lach.

De fantasie

Ik kon niet verder vragen, want Carric leidde me al weg. Ik liet mijn ogen hem verkennen van de achterkant. Een gespierde rug gesierd met tattoos, brede schouders en een licht getinte en oh zo egale huid waar ik mijn nagels in wilde zetten. Hij had half lang, donkerbruin haar, compleet ingevlochten tot een lage staart, lang genoeg om aan vast te houden. Ik wilde hem tientallen vragen stellen, maar mijn gedachten dwaalden af naar wat me te wachten stond. Hoe ging ik hem uitleggen wat ik wilde? Ik beet op mijn onderlip en begon de fantasie in mijn hoofd uit te denken.

Heb je genoten van ons laatste avontuur? Wij bij EasyToys geloven dat een goed verhaal meer is dan alleen woorden op papier; het is een uitnodiging om je eigen fantasieën te verkennen. Daarom hebben we iets speciaals voor jou…

• 
  Stimulerende clitoris crème - 30 ml
  Ero by Hot
  € 14.99

 
Carric gaf een steelse blik over zijn schouder. “Geen zorgen. Ik weet precies wat je wilt.” Hij draaide zich naar me om en stopte. “Maar daarvoor moet je goed voor me zijn. Je bent goed voor me, toch?” Mijn knieën begaven het bijna en ik kneep iets harder in zijn hand. “Wat zijn de stopwoorden?” vroeg hij met een indringende blik.

Ik noemde ze zo automatisch op, dat het me een beetje verbaasde. Groen voor ga door. Oranje voor pauze. Rood voor stop. Hij knikte en trok me tegen zich aan, terwijl hij zijn lippen van mijn slaap naar mijn oor bracht. Zijn vingers gleden van mijn schouders naar mijn onderrug naar mijn billen, waar hij me teder aanraakte. Ik duwde mijn lichaam dichter tegen de zijne aan. Meer, ik wilde meer. “Heel goed,” fluisterde hij in mijn oor en haalde zijn vingers van mijn billen af.

In de verte weerklonk ineens een luide kreun en mijn hoofd draaide automatisch in de richting. God, dat klonk geil. Een duim en een wijsvinger pakten zachtjes, maar dwingend mijn kin vast en trokken deze terug naar zijn gezicht. “Focus alleen op mij.” Carric kuste me op mijn lippen en ik wilde verstrengeld raken, compleet in hem opgaan. Maar hij trok zich terug en liet me los, op mijn hand na. “We zijn er bijna.”

Bij een immens grote wilg leidde hij me door de hangende takken en bladeren heen. Het zonlicht werd dimmer en dimmer en het duurde langer dan verwacht om door de takken te waden. De takken streken langs mijn ontblootte huid en het was niet ruw of hard of pijnlijk. Het voelde bijna als fluweel. Ik liet mijn vrije hand door de takken heen glijden tot ze ophielden.

Het resultaat was niet wat ik had verwacht. We stonden bij de boom die minstens twintig meter boven ons uit torende en haar takken als gordijnen om zich heen liet vallen. Ze deinden loom heen en weer in de wind en aan de voet van de boom stond heerlijk geurende lavendel. Ook stond er een veel te groot hemelbed met lichtdoorschijnende gordijnen, gemaakt van hetzelfde soort hout als de deur die me hierheen had gebracht.

Anticipatie raasde door mijn aderen. Hoe zou hij weten wat ik precies wilde? Fuck it, dan kon ik het hem altijd vertellen. Ik wilde dit. Ik wilde dat hij mij vertelde wat ik moest doen en dat ik me nergens zorgen over hoefde te maken. Ik wilde hém.

We eindigden aan het voeteneind van het bed. Met een stevige ruk trok Carric me naar voren en draaide me om tegen het frame aan. Zijn vingers krulden om mijn polsen en hij duwde ze boven mijn hoofd. “Er wacht funishment op je als ik je handen zie zakken,” zei hij en zette een stap dichter naar me toe, zodat onze lichamen tegen elkaar gedrukt stonden. Zijn groeiende stijve tegen mijn onderbuik aan, waar de zenuwen en vlinders als een storm rondvlogen. Zijn vingers daalden naar mijn onderarm, de binnenkant van mijn bovenarm, langs mijn sleutelbenen…

”Raak me aan, alsjeblieft.” Ik wachtte tot zijn vingers verder gingen, maar ze gleden langs de zijkant van mijn borsten naar mijn zij, helemaal naar mijn billen. “Ik wil je.” Op dat moment greep hij beide billen stevig met zijn handen vast en trok me dichter tegen hem aan. Een kreun verliet mijn mond en ik pakte het houten frame vast. Hij bracht zijn gezicht dichter bij de mijne en glimlachte, zoals alleen een duivel een glimlach kon geven. Speels, maar wetende dat hij de touwtjes in handen had.

Hij zoende me met een vurige passie. Hongerig naar meer raakten we verwikkeld in een tongzoen, eentje die ik tussen mijn benen voelde. Zijn lippen lieten de mijne gaan en ik hapte naar adem, terwijl hij mijn kaak kuste. Zachtjes in mijn nek zoog. Zijn hand kroop terug naar boven. Vingers die met mijn tepel speelde voordat hij mijn volledige borst in zijn hand nam en masseerde. Mijn handen vlogen naar zijn haar toen hij de andere tepel in zijn mond nam. Mijn vingers waren bijna verwikkeld met zijn haar toen hij mijn polsen opnieuw vast had en omhoog duwde. “Wat had ik nou gezegd?” vroeg hij met een twinkeling in zijn ogen. Ik kreunde uit protest. Meer. Ik wilde gewoon meer.

”Sanna,” zei hij zachtjes. “Wat had ik gezegd?” Hij hield mijn blik vast met die heerlijke bronzen ogen. Een zenuwachtige lach ontsnapte mijn keel en ik keek zo onschuldig mogelijk door mijn wimpers op naar hem. “Handen niet laten zakken.” – “Precies, niet laten zakken,” herhaalde hij terwijl hij mijn handen nog een stukje hoger duwde. “Wat moet ik hier nou aan gaan doen dan?” Ik likte mijn lippen. “Funishment?”

Zijn glimlach werd groter. Met één hand pakte hij mijn beide polsen vast en met zijn andere hand pakte hij me bij de heup en draaide me in één soepele beweging om. Hij trok me zo naar achteren dat ik gebogen, in een hoek van 90 graden, naast hem stond met mijn handen nog tegen het gladde frame aangedrukt. Hij wreef zachtjes over mijn billen en hief zijn hand op. “Tel je mee?” Ik hield mijn adem in en net toen ik achterom wilde kijken, raakte de palm van zijn hand mijn bil. Een schok van genot raasde door me heen en verrast hoe goed het voelde, ontsnapte een kreetje uit mijn keel. Ademloos zei ik: “Eén.” Hij gaf meer, maar nooit te hard. Soms masseerde hij ze tussen twee spanks door of gaf hij tedere kusjes.

Na vijftien gleed zijn hand naar beneden en glipte zonder moeite tussen mijn lippen. “Oh,” zei hij geamuseerd. “Ben je zo nat voor mij?” Zijn vingers reikten verder en vonden mijn favoriete, maar oh zo gevoelige plekje. Langzaam cirkelde hij geleidelijk mijn clit terwijl ik het frame met beide handen vastgreep en kreunde. “Ja,” verzuchtte ik. “Goed zo,” zei Carric zachtjes en ik kwam bijna klaar bij die woorden alleen. Zijn vingers stopten en eentje verdween bij me naar binnen en ik holde mijn rug met een schreeuw. Een tweede vinger volgde, ritmisch en tergend langzaam.

“Carric, fuck, ik wil meer. Ik wil jou,” kreunde ik. “Laat me jou ook verwennen.” Hierop kuste hij mijn nek terwijl zijn vingers mijn warmte verlieten. “Het draait nu om jou,” zei hij terwijl hij me opnieuw met de rug tegen het bed aan drukte. Zijn penis drukte nu volledig stijf tegen mij aan, voorvocht drupte over mijn bovenbeen naar beneden. “En ik ga jou laten komen tot je sterren ziet.” Hij tilde me op en ik sloeg mijn benen om zijn middel heen. Carric legde me neer op bed en stapte terug. “Maar we kunnen niet hebben dat je handen de vrije loop gaan.”

De takken van de wilg kropen naar me toe tussen de dekens en verwikkelden zich om mijn polsen en enkels. Niet te strak, maar niet los genoeg om mezelf te bevrijden. De gedachte over hoe deze takken zo zacht waren, was verdwenen zodra ze mijn benen uit elkaar trokken en Carric over me heen kroop. “Is dit nog oké?” vroeg hij terwijl hij zijn vingers met de mijne verstrengelde. Ik knikte. “Vertel het me met een kleur.” – “Groen,” zei ik direct. “Alleen groen.”

Hij kuste me diep en daalde. Verder en verder. Ik duwde mijn heupen omhoog. Ik wilde meer. Ik wilde hem voelen, maar hij was zo traag. En het was heerlijk. Hij kuste mijn nek, likte mijn tepels, streelde mijn buik en kuste de binnenkant van mijn dijen. Ik kon niet stil blijven. Smeekte hem op meer en kreunde zodra zijn tong tussen mijn lippen gleed. Hij hield mijn heupen tegen het bed aan met z’n ene hand en van de andere gleden opnieuw twee vingers bij me naar binnen. Ik greep naar de lakens en legde mijn hoofd in mijn nek. Toen hij begon te zuigen, ging ik bijna over the edge.

Hij stopte. “Nog niet,” zei hij en kuste me overal behalve waar ik wilde tot ik was gekalmeerd. En begon weer. Hij bleef dit herhalen tot ik hem smeekte me te laten komen. “Nog niet,” zei hij weer. “Als ik het zeg.” Opnieuw bracht hij me bijna tot een hoogtepunt en stopte. “Ik begin met tellen en bij nul mag je komen, oké? Kun je dat voor me?”

Ik knikte. “Ja, ja, alsjeblieft!”

Langzaam begon hij af te tellen terwijl zijn vingers het werk deden. Met alles wat ik in me had, probeerde ik het uit te houden. Kreunend en kronkelend onder hem bereikte hij nul en ik kwam. Ik schreeuwde het uit en het werd kort zwart voor mijn ogen terwijl het orgasme door me heen raasde. Heftiger dan ik ooit had gehad. Hij stopte niet en een tweede volgde. En een derde. Ik kon niet meer nadenken en verdween in een zee van puur genot waar het alleen hij en ik was.

Hij zoende me en ik proefde mezelf op zijn lippen. Hij vertelde me hoe goed ik het deed en hoe trots hij wel niet op me was. Dat ik het had uitgehouden tot nul en nu nog een beloning had verdiend. Zijn ademhaling versnelde en ik voelde zijn eikel tegen mijn opening aan duwen. Met zijn hand begeleidde hij zijn penis door mijn vocht en ik kreunde toen hij over mijn clit heen wreef. Hij gleed bij me naar binnen en geluidloos opende ik mijn mond. God, wat voelde hij goed. Hij vulde me en vulde me tot ik sterren zag en niet zeker wist of ik meer kon hebben. Hij zoende me en we kreunden toen hij langzaam begon te stoten.

Steeds sneller. Steeds harder. Hij ging overeind zitten en legde mijn vastgebonden enkels zonder moeite op zijn schouders neer en stootte dieper. Zijn handen stimuleerden mijn tepels en heel eerlijk wist ik niet meer waar ik het zoeken moest. “Stop niet, alsjeblieft!” bracht ik hijgend uit. Ik wilde hem wanhopig vastgrijpen, maar er was geen beweging in mijn armen te krijgen. “Je doet het zo goed voor me, Sanna.” Bij die woorden golfde opnieuw een orgasme door me heen. En met slechts twee stoten kwam hij ook kreunend klaar.

“Dat was…” Ik had er geen woorden voor. Mijn hoofd was een waas en mijn lichaam stond in vuur en vlam. Ik maakte mijn zin niet af en sloot mijn ogen. Mijn lichaam ontspande en kalmte overspoelde me. Mijn polsen en enkels werden losgelaten en ik voelde hem uit me glijden. Hij kwam naast me liggen en trok me tegen zich aan.

Hij fluisterde lieve woordjes in mijn oor en kuste mijn slaap terwijl ik langzaam bijkwam. Zijn vingers streelden kleine cirkels op mijn onderrug en zette mijn lichaam bijna weer in vuur en vlam. Ik rilde en wilde niet aangeraakt en tegelijkertijd meer aangeraakt worden. Hij stopte niet, maar op een gegeven moment leunde hij iets bij me weg en keek naar iets achter me. “Daar is je deur,” zei hij, nippend aan mijn oor. Ik wierp een vlugge blik op de houten deur, maar keerde het snel de rug toe.

Met een zucht van genot drukte ik me steviger tegen hem aan. “Ik neem de volgende wel.”